IIS posiada opcje pozwalające na korzystanie z katalogów wirtualnych z wykorzystaniem poświadczeń innych użytkowników. Załóżmy ze na serwerze utworzono lokalne konto web, a uprawnienia do katalogu c:\inetpub\images zdefiniowano na bardzo restrykcyjnym poziomie. Katalog ten jest wykorzystywany przez katalog wirtualny images.
W takim przypadku użytkownik odwołujący się do tego katalogu wirtualnego otrzyma błąd: Czytaj dalej »
Virtual Directory pozwala na przechowywanie części plików budujących site w zupełnie innym drzewie katalogów niż sam site. Może się to przydać kiedy część zasobów ma być współdzielona miedzy site lub rzeczywisty katalog, który już istnieje ma na tyle skomplikowana nazwę ze należy utworzyć łatwiejszy w zapamiętaniu skrót.
Polecenie Get-VirtualDirectory można uruchamiać bez przełącznika. Spowoduje to wyświetlenie wszystkich dostępnych katalogów wirtualnych. Jeżeli wynik ma być ograniczony do tylko jednego site to należy użyć parametru site. Czytaj dalej »
Załóżmy, że do nowego site należy wgrać plik, który stanie się pierwszą domyślną stroną w tym site. Ta strona może następnie posłużyć administratorowi do przetestowania poprawności utworzenia tego site. W poniższym przykładzie zawartość takiej strony będzie ograniczona do… nazwy site.
W pierwszym kroku pobieramy nazwę site i konwertujemy wynik do postaci HTML. Tak utworzony tekst zapisujemy w zmiennej $content.
Plik z tak przygotowaną zawartością należy umieścić w katalogu tego site. Stąd kolejna instrukcja za pomocą Get-WebSite pobiera ścieżkę do zmiennej $path
Domyślnie jeżeli użytkownik nie określa w przeglądarce jaki plik ma zostać załadowany to serwer IIS będzie wyszukiwał plików index.html lub default.html. Dlatego w następnej linii kończymy konstruowanie nazwy pliku łącząc za pomocą Join-Path ścieżkę do katalogu z nazwą pliku Czytaj dalej »
Konfiguracja IIS zaczyna się na poziomie… plików Są to pliki konfiguracyjne .NET widoczne na ilustracji poniżej znajdujące się w katalogu c:\windows\Microsoft.NET\Framework\<version>\
Kolejny plik to ApplicationHost.config z c:\windows\system32\inetsrv\config Czytaj dalej »
Aby zapewnić większą stabilność aplikacji webowych można im przydzielić oddzielne pule zasobów tzw. ApplicationPool. Zacznijmy od sprawdzenia jakie ApplicationPool obecnie są zdefiniowane na systemie. Skorzystamy w tym celu z napędu IIS:\ a dokładniej z kontenera AppPools:
Aby sprawdzić jakie polecenia pozwalają wykonywać operacje na ApplicationPools posłużymy się znowu Get-Command: Czytaj dalej »
Zaraz po zaimportowaniu modułu WebAdministration w sesji PowerShell pojawił się nowy napęd wirtualny o nazwie IIS:\. W Powershell to dość znany sposób pracy z obiektami, które wcale nie muszą być prawdziwymi dyskami, folderami czy plikami. W podobny sposób pracuje się z rejestrem, certyfikatami czy po załadowaniu modułu pssql z serwerami SQL oraz znajdującymi się na nich bazami danych.
Podstawowym elementem konfiguracyjnym serwera IIS jest site. Z jednej strony definiuje on fizyczne położenie plików na dysku, z drugiej określa jak do aplikacji opartej na tych plikach można się połączyć.
Aby „odkryć” polecenia pozwalające modyfikować WebSites zacznij od komendy:
Get-Command -Noun WebSite
Zobaczmy więc jakie WebSites już istnieją na serwerze: Czytaj dalej »
