W poniższych przykładach wysyłamy zapytanie WMI do do komputera CantorXX (który nie istnieje) i localhost (który oczywiście istnieje i odpowiada poprawnie)

CONTINUE

To domyślna wartość ErrorActionPreference. Jak widać na obrazku poniżej polecenie po napotkaniu błędu zgłasza ten błąd, ale potem KONTYNUUJE i kontaktuje się z drugim komputerem

SILENTLYCONTINUE

Przy połączeniu do pierwszego komputera oczywiście dochodzi do błedu, ale nie jest on wyświetlany. Błąd jest „zamaiaty pod dywan” a potem program kontynuuje i wysyła zapytanie do drugiego komputera

STOP

W przypadku tego ustawienia skrypt zareaguje „alergicznie”. Pierwszy błąd i akcja się zatrzymuje. Nie udało się połączyć z pierwszym komputerem, to z kolejnymi nawet nie próbuję:

INQUIRE

To taki trochę dziwny tryb. W przypadku błędu komenda zatrzymuje się i pyta, tylko w sumie o co…? Pytanie jest o kontynuację. Jeśli nei chcesz kontynuować daj „Halt command”, a jeśli chcesz wejść w tryb debug – daj Suspend.

Był sobie Windows, który chociaż miał hardware na najwyższym poziomie, to jednak od czasu do czasu „zamulał”… a właściwie bez przerwy.

Przyczyn może być wiele, ale jedna z nich to plan zarządzania energią. Niestety musisz podjąć decyzję: chcesz być zielony i oszczędzać energię, czy po prostu chcesz mieć pełną moc komputera? Od pewnej aktualizacji Windows 10 pojawił sie plan zarządzania „Ultimate”. Chociaż nazwę ma ładną, to nie jest ekologiczny. Podkręca wszystkie parametry na maxa i szybciej niż inne  plany zasilania rozładuje baterię w laptopie…

U mnie ten plan zasilania sie nie pojawił i należało najpierw w linii poleceń uruchomionej „jako administrator” wykonać:

powercfg -duplicatescheme e9a42b02-d5df-448d-aa00-03f14749eb61

Po tym poleceniu w aplecie „Power options” lub po polsku „Opcje zasilania” w sekcji „show additional plans” pojawił sie plan ultimate. Oczywiście plan zasilania to tylko plan zasilania i można go dokonfigurować tak, aby wydajność była akceptowalna, a energia jednak była choć trochę oszczędzana, zaś same plany zasilania można zmieniać zależnie od tego co w danej chwili jest wykonywane na komputerze i jak bardzo zależy ci na mocy procesora.

Zdarza się, że na dysku znajdziesz dzwiwaczny folder, który powstał w trakcie intalacji lub aktualizacji i chcesz go usunąć, ale pojawia się komunikat o braku uprawnień. Jak to? Ja – administrator i brak uprawnień?

Z jakiegoś powodu te „dziwne” foldery są pozabezpieczane! Dobrze się zastanów nim je rzeczywiście usuniesz lub w nich coś pozmieniasz…

No cóż, przyczyna to zwykle zupełnie inny właściciel folderu, brak włączonego dziedziczenia uprawnień i wreszcie brak nadanych uprawnień. Wszystko to można oczywiście naprawić tysiącem kliknięć, ale… można też posłużyć się PowerShellem.

Oto przykład funkcji, którą się posłużyłem – szczegóły poszczególnych kroków niżej: Czytaj dalej »

Jeśli potrzebujesz listę członków grupy AD posłuż się jednym z poleceń:

dsquery group -name „GroupName” | dsget group -members -expand

lub już typowo z PowerShella

Get-AdGroup „GroupName” | Get-AdGroupMember | Select Name

Konfiguracja TSM TDP znajduje się w 2 plikach znajdujących się domyślnie w  „C:\Program Files\Tivoli\TSM\TDPSql”

• tdpsql.cfg – plik zawiera definicje dot. połaczenia do serwera SQL
• dsm.opt – plik zawiera konfiguracje połączenia do serwera TSM

Kiedy chcesz wykonać kopię loga transakcyjnego uruchom:

tdpsqlc BACKUP * LOG /BACKUPMETHOD=LEGACY /CONFIGFILE=.\tdpsql.cfg /TSMOPTFILE=.\dsm.opt

o ile korzystasz z domyślnej lokalizacji plików konfiguracyjnych to można opuścić opcje wskazujące te pliki

Żeby wyświetlić dostępne kopie skorzystaj z:

tdpsql QUERY TSM /CONFIGFILE=.\tdpsql.cfg /TSMOPTFILE=.\dsm.opt

Jeżeli chcesz wyświetlić tylko FULL BACKUP dla bazy my_db użyj:

tdpsql QUERY TSM my_db Full /CONFIGFILE=.\tdpsql.cfg /TSMOPTFILE=.\dsm.opt

W/w polecenie pokazuje tylko ostatnią (aktywną) kopię bazy. Jeśli chcesz wyświetlić wszystkie kopie  dodaj parameter /ALL

tdpsql QUERY TSM master Full /CONFIGFILE=.\tdpsql.cfg /TSMOPTFILE=.\dsm.opt /ALL

Podobnie można wyświetlić wszystkie kopie loga transakcyjnego dla bazy my_db

tdpsqlc query tsm my_db Log=* /CONFIGFILE=.\tdpsql.cfg /TSMOPTFILE=.\dsm.opt /ALL

Można też wyświetlić wszystkie dostępne kopie niezależnie od rodzaju kopii:

tdpsqlc query tsm cQ.OLTP * /CONFIGFILE=.\tdpsql.cfg /TSMOPTFILE=.\dsm.opt /ALL

Jak w takim razie wykonać odtworzenie bazy danych?

Po pierwsze należy wyświetlić dostępne kopie. Tutaj listuję tylko kopie bazy my_db.  Korzystając z plików opt i cfg można siegnąć „krzyżowo” do serwera TSM przechowującego kopie dla innego serwera SQL. W takim przypadku przyda się opcja /FROMSQLSERVER, która pozwoli pobrać backupy wskazanego przez tą opcję serwera SQL

Tutaj będziemy łączyć się do instancji testowej zdefiniowanej w pliku INSTTST.cfg, ale podczas listowania dostępnych kopii interesować nas będą wyłacznie kopie z SQL SERVER01\INSDEV

.\tdpsqlc query tsm my_db full /configfile=.\tdpsql_INSTTST.cfg /tsmoptfile=.\dsm.opt /FROMSQLSERVER=SQLSERV01\INSTDEV

Oczywście jeżeli chcesz zobaczyć wszystkie kopie to dodaj przełącznik /ALL

.\tdpsqlc query tsm my_db full /configfile=.\tdpsql_INSTTST.cfg /tsmoptfile=.\dsm.opt /FROMSQLSERVER=SQLSERV01\INSTDEV /ALL

Polecenie QUERY wraz z informacja o backupie, wyświetla też identyfikator tego backupu. Jest on oznaczony jako OBJECT. Podczas odtwarzania właśnie ten obiekt jest potrzebny. Do odtworzenia należy przekazać praramtery:

• nazwę bazy do odtworzenia – tutaj my_db
• nazwę bazy, do której należy się odtworzyć: my_db_restored
• ewentulane polecenia relocate określające do jakich lokalizacji należy zapisać pliki odtwarzanej bazy danych
• identyfikator kopii do odtworzenia –  opcja object
• plik config definiujący serwer docelowy, na którym nastąpi odtworzenie
• plik opt definiujący połączenie do serwera TSM

.\tdpsqlc restore my_db /into=my_db_restored /relocate=my_db_data /to=”D:\data\my_db_restored.mdf” /relocate=my_db_log /to=L:\logs\my_db_log.ldf /object=”20180105090206\00000C64″ /configfile=.\tdpsql_INSTTST.cfg /tsmoptfile=.\dsm.opt /FROMSQLSERVER=SQLSERV01\INSTDEV

Załóżmy, że masz taki tekst:

message = 'Document "cv.doc" was printed on printer: XEROX'

z tego napisu chcesz wyciąć  tylko nazwę dokumentu cv.doc. Można by to zrobić posługując się zwykłymi poleceniami pracującymi na napisach, ale nie jest to zbyt wygodne rozwiązanie – trzeba się sporo przy tym napracować, a na dodatek kod będzie nieczytelny, trudny do poprawy i niewydajny.

Za to z pomocą mogą przyjść wyrażenia regularne, np

\"(.*)\"

• Kropka to dowolny znak
• * oznacza dowolną ilość wystąpień tego znaku
• Nawiasy służą do grupowania
• \” – oznacza dopasoanie/wyszukiwaniecudzysłowiów

Żeby skorzystać z wyrażeń regularnych zaimportuj moduł re a potem funką findall wyszukaj wystąpień podnapisów zawartych w tekście

import re
matches = re.findall(r'\"(.*)\"',message)
for m in matches:
     print(m)

Można mieć wątpliwości w jaki sposób porównywać ze sobą wartości, bo dostępne są dwie podobne instrukcje:

• operator porównania wartości zmiennych ==

oraz

• operator porównania zmiennych „is”

Najpierw zobaczmy sytuację kiedy oba operatory zwrócą te same wyniki:

a = 'mouse'
b = 'mouse'

#sprawdzam czy a == b
print (a==b)

#sprawdzam czy a i b to ta sama zmienna (operator is)
print (a is b)

#is sprawdza czy 2 zmienne są identyczne - identyfikator zmiennej zwraca funkcja id()
print(id(a),id(b))

W tym przypadku operator == i is zadziałał tak samo, a wywołane na końcu funkcje id() zwracają taką samą liczbę. Co się jednak stanie jeśli zmienimy skrypt o tak:

a = 'mouse'
b = 'mous'
b+='e'

#sprawdzam czy a == b
print (a==b)

#sprawdzam czy a i b to ta sama zmienna (operator is)
print (a is b)

#is sprawdza czy 2 zmienne są identyczne - identyfikator zmiennej zwraca funkcja id()
print(id(a),id(b))

No cóż. Teraz różnice już są! Operator == nadal zwraca True, bo w zmiennej a i b jest taka sama wartość. Jednak porównanie operatorem is zwraca False. Dlaczego? Bo a i b to różne zmienne, które wskazują w różne miejsca w pamięci. Widać to kiedy funkcja id zwraca różne identyfikatory dla tych zmiennych

Podsumowujac

== bada czy wartości zmiennych są sobie równe. Ten operator powinien być używany do testowania czy wartości zmiennych są sobie równe różne itp

is jest bardziej zaawasowanym operatorem. Sprawdza on, czy dwie zmienne wskazują w to samo miejsce w pamięci, czyli innymi słowy czy te dwie zmienne są takie same.